کم کم داره میرسه

تا عشق آمد دردم آسان شد،خدا را شکر
 
مادر شدم او پاره جان شد،خدا را شکر
 
شوق شنیدن ریخت حتی گریه اش در من
 
لبخند زد جانم غزلخوان شد،خدا را شکر
 
من باغبان تازه کاری بودم اما او
 
یک غنچه زیبا و خندان شد،خدا را شکر
 
او آمد و باران رحمت با خودش آورد
 
گلخانه ما هم گلستان شد،خدا را شکر
 
سنگ صبورم،نور چشمم،میوه قلبم
 
شب را ورق زد،ماه تابان شد،خدا را شکر
 
مادر شدن یک امتحان سخت وشیرین است
 
دلواپسی هایم دو چندان شد،خدا را شکر

این عکس نمادی از خوشحالی پسر من به خاطر نزدیک شدن به تولدشه.

 
از روزی که صدایت در وجودم طنین انداز شد،شتاب تپیدن قلبم رو به فزونی یافت
 
امروز ثانیه ها نام تو را فریاد می زنند و من در اوج عشق
 
خود را در پستوی زمان تنها حس نمی‌کنم . . .
 
پیشاپیش تولدت مبارک 

بزودی با کلی عکس از تولدت که قراره در مهدتون برگزار بشه برمیگردم.